در واقع تصاویر 1080i با خطوطی افقی و شانه ای شکل در تصاویر پر حرکت دیده خواهند شد. در واقع از آنجا که تلویزیون ها به صورت کلی حدود 60 هرتز هستند (قابلیت نمایش 60 فریم در ثانیه دارند) و تصاویر به صورت فشرده سازی MPEG ارسال می شدند، محدودیت پهنای باندی شبکه ها فرمت Interlaced را به وجود آورد.
اما در مقابل به دلیل حجم زیاد و پهنای باندی بیشتر برای ارسال 1080p ( به معنی ارسال 60 فریم تصویر در ثانیه در ابعاد 1920×1080) این نوع شبکه ها 1080i را به 1080p ترجیح دادند. واقع بینانه ماجرا هم این است که در واقعیت اهمیتی برای ارسال بیشتر از 30 فریم برای محتویات 24 فریم در ثانیه وجود نداشت.
در تلویزیون های مدرن امروزی با توجه به پردازشگرهای پیشرفته این موضوع معمولا بدون اینکه کاربر آماتور متوجه آن شود، اصلاح و آماده نمایش می شود. در برخی نمایشگر ها هنوز هم تنظیماتی برای Deinterlacing وجود دارد که می توان اصلاح حالت شانه ای شدن تصویر را توسط تلویزیون خاموش، روشن و یا شدت آن را کم و زیاد کرد.اما تلویزیون های CRT (تلویزیون های با لامپ تصویر کاتودی) با ترفندی ساده از پس نمایش تصاویر Interlaced 30 هرتزی به صورت 60 هرتز بر می آمدند.
ترکیب فریم های فرد و زوج برای ساخت تصویر در روش Interlaced
روش کار به این صورت بود که فریم اول در خطوط افقی فرد تلویزیون نمایش داده می شد و خطوط افقی زوج با فریم دوم پر میشد , این رویه تا پایان هر ثانیه ادامه پیدا میکرد و دوباره برای ثانیه های دیگر ادامه پیدا می کرد.در واقع در این روش تصاویر در هر فریم فقط به صورت نیمی از ارتفاع پیکسلی , ساخته میشوند.
در واقع فریم ها به صورت خطوط یکی در میان نمایش داده می شوند در عمل نیمی از اطلاعات تصویری هر فریم نمایش وجود ندارد و در واقع بجای 1920×1080 در واقع 1920×540 پیکسل داریم.
دیدگاه خود را بنویسید